《三字经》
บทที่ 11
“首孝悌，次见闻。
Shǒu xiào tì, cì jiànwén.
知某数，识某文。”
Zhī mǒu shù, shí mǒu wén.
“ กตัญญู
พ่อแม่ เคารพพี่
เป็นสิ่งที่
ควรมี เป็นที่หนึ่ง
สองท่านว่า
หาความรู้ ให้ลึกซึ้ง
รอบรู้ถึง
คำนวณแล หลักภาษา ”
สำหรับคัมภีร์สามอักษรในบทนี้ ก็จะพูดถึงคุณธรรมเรื่องความกตัญญูต่อพ่อแม่และการให้เกียรติให้ความเคารพผู้เป็นพี่หรือผู้ที่มีอายุมากกว่าตนเอง เป็นคุณธรรมที่ควรมีเป็นอันดับแรก และการใฝ่รู้ใฝ่เรียนให้รู้รอบรู้ลึกในสรรพวิชาศาสตร์ต่างๆก็เป็นสิ่งที่ควรมีรองลงมา ซึ่งมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับคุณธรรมความกตัญญูกตเวทิตาเรื่องหนึ่ง กล่าวถึง
เสวียเปาชนะใจแม่เลี้ยง薛包尽心事后母
เรามาดูไปด้วยกันครับว่าด้วยเหตุใดเสวียเปาจึงสามารถชนะใจผู้เป็นแม่เลี้ยงได้
ในสมับโบราณมีลูกกตัญญูคนหนึ่งนามว่า เสวียเปา薛包
มารดาของเสวียเปาถึงแก่กรรมไปตั้งแต่เขายังเยาว์วัย เขาจึงอาศัยอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยง
แต่ทว่าแม่เลี้ยงไม่ค่อยจะดีกับเสวียเปาเสียเท่าไร ทั้งรังแกทรมาณเขาให้อดข้าวอดน้ำ ทุบตีให้ได้รับความเจ็บปวดต่างๆนานา แต่เสวียเปาเองก็ไม่ได้ตอบโต้หรือลุกขึ้นตอบโต้อะไร
ได้แต่อดทนและเคยปรนนิบัติทั้งพ่อและแม่เลี้ยงด้วยความจริงใจอย่างเต็มกำลังสม่ำเสมอ
จนในที่สุดด้วยความดีที่เขาเพียรทำก็ส่งผลให้แม่เลี้ยงของเขาเห็นถึงความดีของเสวียเปา และยอมที่จะญาติดีกับเขาด้วย ครั้นเมื่อพ่อของเสวียเปาสิ้นบุญแล้วนั้น
ลูกๆของแม่เลี้ยงก็ขอให้แยกบ้านแบ่งสมบัติกัน เสวียเปาจึงได้นำของที่มีค่าทั้งหมดมอบให้แม่เลี้ยงและน้องๆไปหมด
จนผู้คนที่ได้ทราบเรื่องขแงเสวียเปากล่าวว่าเขาว่าเป็นคนโง่ แต่เสวียเปาเองไม่ได้คิดอย่างนั้น เขากลับคิดว่านี่เป็นการตอบแทนพระคุณของพ่อแม่ที่ให้กำเนิดเลี้ยงดูเรามา
เรื่องราวความกตัญญูของเสวียเปานั้น เป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องความอดทนไม่ว่าแม่เลี้ยงจะทำกับเขาอย่างไรก็ไม่ทำอะไรโต้ตอบกลับไป เพื่อไม่ให้พอเกิดความไม่สบายใจขึ้น
และหลังจากที่พ่อเสียไปเพื่อไม่ให้ครอบครัวต้องทะเลาะแตกแยกก็ยอมที่จะเสียสละสิ่งที่ตนพึงมีให้แม่เลี้ยงและน้องๆ
เพื่อเป็นการไม่ให้ดงวิญญาณของพ่อและแม่ไม่สบายใจ
ความกตัญญูของเสวียเปาถ้าใช้มุมมองของคนในยุคปัจจุบันอย่างเราก็อาจจะกล่าวได้ว่า ก็เกินไปไม่พอดี จนตัวเองลำบาก
แต่ความกตัญญูของเขาก็ควรจะเอามาเป็นแบบอย่างสำหรับลูกทุกคน เพียงแค่ไม่ทำให้พ่อแม่ต้องเดือดเนื้อร้อนใจหรือทุกข์ใจ
และพยายามทำให้พ่อแม่มีแต่ความสุขอิ้มเอมใจ
นี่ก็ถือเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทิตาอย่างหนึ่งแล้ว
ที่มา：
1. 李杰主编. 三字经[M]. 哈尔滨：哈尔滨出版社,
2005, P22-23.
2.
李逸安译注. 三字经，百家姓，千字文，弟子规[M]. 北京：中华书局, 2009, P7-8.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น