《三字经》
บทที่ 5
“养不教，父之过。
Yǎng bù jiāo,
fù zhī guò.
教不严，师之惰。”
Jiāo bù yán, shī zhī duò.
“รู้แต่เลี้ยงลูกบ่อบรม
บ่รู้สอนเพาะบ่มผิดพ่อแม่
บ่เข้มงวดขัดเกลาศิษย์อ่อนแอ
ความผิดครูโดยแท้จงโทษตน”
มีเรื่องราวเล่าสืบทอดกันมาถึงตำนานมารดาเวี่ยเฟยสักคำว่าแทนคุณชาติให้จงหนักบนแผ่นหลังลูกชาย เวี่ยเฟย 岳飞 Yuè Fēi เมื่อวัยเยาว์นั้น ทางบ้านยากจนแสนเข็ญ แม้ว่าจะมีชีวิตที่ลำบากสักแค่ไหน
แต่มารดาของเวี่ยเฟยมิเคยเลยสักครั้งที่จะละทิ้งการอบรมสั่งสอนลูกน้อย นางได้ประดิษฐ์กระบะทรายขึ้น เพื่อให้เวี่ยเฟยใช้กิ่งไม้ฝึกเขียนตัวอักษร
และนางยังส่งลูกไปร่ำเรียนวิชาศิลปะการป้องการตัวกับอาจารย์โจวถง 周桐 Zhōu Tónɡ ผู้มีชื่อเสียง
เพื่อเป็นการทำให้เวี่ยเฟยมีความจงรักภักดีต่อมาตุภูมิของตน
นางจึงสักอักษรจีนไว้ที่กลางแผ่นหลังของเวี่ยเฟยว่า “精忠报国
Jīnɡ zhōnɡ bào ɡuó
” ซึ่งมีความหมายว่า “จงรักภักดีและตอบแทนคุณชาติ”
ให้เวี่ยเฟยไม่ว่าเวลาไหนจงอย่าลืมนึกถึงประโยชน์ของชาติบ้านเมืองมาเป็นอันดับแรก
ในยุคปัจจุบันนี้ขอแค่เพียงเราทุกคนสักความจงรักภักดีและจิตใจมุ่งจะสนองคุณชาติลงไปในใจ และรำลึกถึงประโยชน์ส่วนรวมเป็นสำคัญ เชื่อว่าประเทศชาติก็จะสามารถขับเคลื่อนก้าวไปข้างหน้าได้อย่างถาวร
ที่มา：
1.李杰主编. 三字经[M]. 哈尔滨：哈尔滨出版社,
2005, P10-11.
2.李逸安译注. 三字经，百家姓，千字文，弟子规[M]. 北京：中华书局, 2009, P5.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น