“余” Yú หวี หรือ แซ่อื้อ
บรรพบุรุษของสกุล余 Yú หวี หรือ แซ่อื้อในสำเนียงภาษาจีนแต้จิ๋วนั้น ในที่นี้ของเรียกชื่อสกุลตามสำเนียงภาษาจีนกลางนะครับ สืบเชื้อสายมาจากขุนนางของแคว้นฉิน 秦国 Qín ɡuo นามว่า 由余 Yóuyú โหยวหวี ในสมัยชุนชิว
春秋 Chūnqiū ซึ่งผู้นี้เป็นชาวแคว้นจิ้น 晋国 Jìn ɡuó และได้เข้ามารับราชการในสมัยเจ้าแคว้นฉินมู่กง 秦穆公 Qín mù ɡōnɡ ได้สร้างคุณูปการต่อแคว้นฉินเป็นอันมาก ลูกหลานรุ่นหลังจึงได้ใช้ชื่อและชื่อรองของท่านมาเป็นชื่อสกุล โดยแยกออกเป็น
2 สายด้วยกัน คือ
สายหนึ่งใช้ชื่อท่าน โหยว 由 Yóu เป็นชื่อสกุล และอีกสายหนึ่งใช้ชื่อรองของท่าน หวี 余 Yú เป็นชื่อสกุล และใช้เป็นชื่อสกุลสืบทอดต่อกันมา ซึ่งสองสกุลนี้มีบรรพบุรุษเดียวกันนั่นเอง
อีกสายหนึ่งของสกุล 余 Yú หวี จากบันทึกในตำรากั๋วหวี 《国语》 Guóyǔ ได้กล่าวไว้ว่าสกุล 余 Yú หวี เป็นสกุลหนึ่งในห้าสกุลที่แตกออกมาจากสกุลเหว่ย 隗 Wěi ซึ่งเป็นชาวชนเผ่าชื่อตี๋ 赤狄族 Chìdí zú
อีกสายหนึ่งของสกุลหวี 余 Yú หวี
สายนี้เป็นทายาทของอัครเสนาบดีในสมัยจักรพรรดิเจงกิสข่าน ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากสกุลเถี่ยมู่ 铁木（铁穆） Tiěmù ในตอนนั้นเจงกิสข่านหูเบาฟังคำยุแย่จึงได้มีโองการสั่งจับตระกูลอัครเสนาบดีในขณะนั้น เหล่าลูกๆทั้ง
5 คนของอัครเสนาบดีต่างพากันหลบหนีราชภัยออกนอกเมืองไปในตอนกลางคืน เมื่อถึงเมืองกุ้ยโจว 贵州 Guìzhōu ระหว่างทางเจอกองทัพที่นำโดยเจงกิสข่านมาเพื่อไล่ล่าพวกเขา พวกเขาทั้ง
5
คนจึงลงไปซ๋อนตัวในน้ำใต้สะพานเฟิ่งจิ่น
凤锦桥 Fènɡjǐn
qióo
ทหารเห็นว่าผิดสังเกต จึงได้นำความไปทูลให้เจงกิสข่านทรงทราบ แต่กลับได้รับคำตอบว่า ในน้ำมันมีปลา
อย่าได้ตกใจอะไรไป
เร่งเดินทัพไปข้างหน้าเสียจะดีกว่า
เมื่อกองทัพผ่านไปเหล่าลูกๆทั้ง
5
คนของอัครเสนาบดีเถี่ยมู่จึงพ้นราชภัยในครั้งนั้น จึงต่างพากันเปลี่ยนชื่อสกุลเสียใหม่ ในตอนแรกจะใช้金 Jīn จิน เป็นชื่อสกุล
แต่ในท้ายที่สุดจึงตัดสินใจใช้
余 Yú หวี เป็นชื่อสกุลแทน เพราะอักษร 鱼 และอักษร余 อ่านออกเสียงเหมือนกัน คือ Yú หวี และยังหมายถึงตอนที่เจงกิสข่านตรัสกับทหารว่า “水中有鱼 shuǐ zhōng yǒu yú ในน้ำมีปลา” และตัวอักษร 余 Yú หวี ก็คล้ายๆกับอักษร金 Jīn จิน เพียงแต่มีขีดน้อยกว่ากันเพียงหนึ่งขีดเท่านั้น
ในสมัยซ่งใต้ 南宋 nán Sònɡ มีขุนพลจากสกุลหวี ผู้ต่อต้านราชสำนักเหวียน 元朝 Yuán cháo ที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง ในขณะที่ท่านดูแลรักษาเมืองเสฉวน 四川 Sìchuān นั้น
ได้เชื้อเชิญและรวบรวมผู้ที่มีสติปัญญาความสามารถให้เข้ามาช่วยบ้านเมือง และท่านก็ได้ให้ความเคารพและให้เกียรติเป็นอย่างยิ่งแก่บรรดาปราชญ์เมธีและเหล่าแม่ทัพนายกอง
เมืองเสฉวนในตอนนั้น มีพี่น้องตระกูลหย่าน 冉 Rǎn ซึ่งทั้งสองเป็นผู้มีความรู้ความสามารถทั้งบุ๋นและบู๊ ท่านขุนพลหวีได้ให้การต้อนรับดูแลเป็นอย่างดีเยี่ยงแขกผู้มาเยือน ผ่านไปเดือนแล้วเดือนเล่า ทั้งสองพี่น้องก็ไม่ยอมออกอุบายช่วยเหลือ ท่านขุนพลหวีก็ไม่ลดละความพยายามที่จะแสดงความจริงใจ
จึงได้เพิ่มระดับการต้อนรับดูแลขึ้นเยี่ยงบุคคลสำคัญขั้นสูงของบ้านเมือง จนในที่สุด
สองพี่น้องตระกูลหย่านจึงใจอ่อนออกอุบายในการรับมือกับข้าศึกและนโบบายในการปกครองเมืองเสฉวนให้ขุนพลหวี
ที่มา：
1. 李杰主编. 百家姓[M]. 哈尔滨：哈尔滨出版社,
2005, P79.
2. 李逸安译注. 三字经百家姓千字文弟子规[M]. 北京：中华书局, 2009, P64.
ขอบคุณรูปภาพประกอบจาก：
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น